Minolta RD-175 Manuel d'utilisateur télécharger pdf (Page 8)

12- 8 Archiwum Fotogrametrii, Kartografii I Teledetekcji, vol. 8, Kraków 1998

Rys. 4: Wykres dystorsji radialnej obiektywu MINOLTA AF 20/2.8

5. Dokładność opracowania modelu testowego.

Dla sprawdzenia dokładności opracowania zdjęć stereoskopowych wykonanych

skalibrowanym aparatem wykonano testowy stereogram. Ze względu na potrzebę dużej ilość

punktów kontrolnych do analizy dokładności obiektem fotografowanym było również

przestrzenne pole testowe na którym wykonano samokalibrację. Z tym, że punkty kontrolne

umieszczone na drutach posiadały już współrzędne X,Y,Z wyznaczone w procesie

samokalibracji. Dokładność określenia tych punktów, dla wszystkich współrzędnych,

wynosiła poniżej ±0.5 mm.

Stereogram wykonano jako stereogram zdjęć w przybliżeniu normalnych, o bazie

długości 500 mm i osiach zdjęć symetrycznych względem środka testu. Odległość

od płaszczyzny testu wynosiła ok. 3m. Zdjęcia wykonano przy zogniskowaniu obiektywu

na ∞ i przysłonie 22 (tak samo jak przy zdjęciach do samokalibracji). Opracowanie

stereogramu wykonano na VSD metodą orientacji stereogramu zdjęć metrycznych. Orientacja

wewnętrzna polegała jedynie na translacji układu obrazowego do środka obrazu, w związku

z tym wybór funkcji transformacji jest zupełnie dowolny. Następnie wykonano orientację

wzajemną. Tutaj, dla uzyskania jak najlepszego modelu wykorzystano punkty równomiernie

rozmieszczone na całym stereogramie, zarówno w płaszczyźnie ściany jak i na drutach.

Ogółem do orientacji wzajemnej wykorzystano 24 punkty. Rozmieszczenie punktów

do orientacji wzajemnej obrazuje rys. 6. Obliczenia orientacji wzajemnej w VSD poprzedziło

wprowadzenie elementów orientacji wewnętrznej (x

, y

i c

) oraz wczytanie parametrów

dystorsji radialnej z pliku *.adp. Średni błąd paralaksy poprzecznej, po orientacji wzajemnej

wyniósł m.

= ±0.21 piksela (±2.1 μm. w skali obrazu rzeczywistego).

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Pas de commentaire

Minolta RD-175 Manuel d'utilisateur Page 8